Loszki przeznaczone są na matki do krzyżowania towarowego.

Charakterystyka:

• liczne, zdrowe mioty
• wysoka mleczność
• dobre wykorzystanie paszy
• duża zawartość mięsa w tuszy
• wolne od genu RYR1^T
• świnie krajowej hodowli są bardzo dobrze przystosowane do polskich warunków środowiskowych
• świnia późno dojrzewająca

Rasa powstała w wyniku uszlachetnia rasy białej zwisłouchej pochodzenia niemieckiego, która mimo iż prezentowała mięsny typ użytkowy, wykazywała wiele cech prymitywnych. Do uszlachetnienia tej rasy wykorzystano trzodę importowaną z Niemiec (rasa niemiecka uszlachetniona krajowa) oraz ze Szwecji (rasa szwedzka uszlachetniona krajowa). Uwieńczeniem prac hodowlanych było potwierdzenie odrębności rasy pbz rozporządzeniem Ministra Rolnictwa w 1962 r.

19.04.2018 r. świnie rasy polskiej białej zwisłouchej zostały wpisane na Listę Produktów Tradycyjnych prowadzoną przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Świnie tej rasy charakteryzują się ogółem cech użytkowych na wysokim poziomie, w tym przede wszystkim bardzo dobrą użytkowością rozpłodową. Przy doborze przywiązywano dużą wagę do kształtowania pożądanej sylwetki. Pokrój świń tej rasy przyczynił się z pewnością do jej tak dużego rozpowszechnienia.

Świnia duża, o długim i szerokim grzbiecie, osiągająca 250-300 kg masy ciała. Białą skórę (dopuszczalne niewielkie ciemne plamy) pokrywa szczecina również białego koloru. Na niedużej głowie osadzone są uszy: duże bezwładnie zwisające lub nieduże, wąskie i półsztywne. Szyja długa, lekka. Małe łopatki dobrze przylegają do tułowia. Klatka piersiowa jest raczej płytka, ale szeroka i dobrze wysklepiona. Zad długi z dobrze umięśnionymi szynkami. Nogi stosunkowo krótkie i prosto postawione. Jako rasa mateczna posiada co najmniej 14 prawidłowo rozwiniętych sutków. 

 Wyniki oceny w roku: 2023

Wartość hodowlana

Poziom użytkowości tucznej i rzeźnej

Poziom użytkowości rozpłodowej loch