W odpowiedzi na pismo dyrektora Tadeusza Blicharskiego z dnia 9 grudnia 2014 r. skierowane do Pana Antonio Tavaresa (pismo w załączniku), szefa grupy roboczej ds. wieprzowiny w COPA/COGECA, w sprawie przedłużającego się trendu spadkowego cen żywca w Polsce, otrzymaliśmy informację, że sytuacja ta dotyczy także innych krajów UE i jest to sprawa priorytetowa dla COPA/COGECA. Zarówno przewodniczący COPA, jak i przewodniczący COGECA alarmują komisarzy europejskich o trudnej sytuacji w sektorze produkcji wieprzowiny w krajach Wspólnoty. Obie organizacje lobbują w KE na rzecz wprowadzenia przynajmniej dopłat od prywatnego przechowalnictwa mięsa wieprzowego, na co Komisja nie jest zbyt przychylna. COPA/COGECA przeprowadziła również analizę potencjalnych rynków alternatywnych dla unijnej wieprzowiny w sytuacji zamkniętego rynku rosyjskiego. Korzystając z sytuacji, eksport z Kanady i USA zastąpił unijne podroby oraz tłuszcze na rynku rosyjskim. Oznacza to, że UE nieprędko odzyska ten rynek zbytu.
Tavares podkreślił, że COPA/COGECA wywiera presję na ministrów rolnictwa krajów członkowskich, aby wprowadzili bardziej celowe wsparcie dla rolników, którzy bezpośrednio odczuwają skutki zamknięcia rynku rosyjskiego na wspólnotowe towary.
W trudnej sytuacji znalazła się Dania, największy eksporter wieprzowiny w UE, ale także sektory produkujące mleko, warzywa i owoce. Pekka Pesonen, sekretarz generalny COPA/COGECA, apelował o uruchomienie finansowego wsparcia dla rolników poza mechanizmem WPR, ponieważ zaistniały kryzys jest wynikiem skomplikowanej sytuacji politycznej a nie rynkowej, którego realne straty finansowe ponoszą unijni rolnicy. COPA/COGECA szacuje, że w 2015 roku powinna zostać zabezpieczona kwota co najmniej 344 milionów Euro w ramach funduszu kryzysowego. Pieniądze z funduszu powinny zostać wykorzystane na samym końcu, kiedy zostaną wyczerpane już inne możliwości wsparcia finansowego dla rolników. W chwili obecnej chłodnie w Europie wypełnione są zapasami mało wartościowych elementów tusz wieprzowych, czyli tłuszczami i podrobami, powinny one zostać przeznaczone na cele niespożywcze, np. do produkcji energii, żeby jak najszybciej uwolnić magazyny z zalegających zapasów. Potrzebne jest wsparcie finansowe na poszukiwanie nowych rynków zbytu oraz zniesienie barier w handlu wieprzowiną z innymi krajami. Wskazana jest również szersza promocja mięsa wieprzowego na rynkach krajów trzecich oraz wewnątrz Unii.