W 2008 roku Pekin rozpoczął wprowadzanie „Narodowego Programu Rozwoju Nowych Odmian Transgenicznych do 2020 roku” o wartości szacowanej na 2,8 mld Euro. W 2009 roku Ministerstwo Rolnictwa Państwa Środka wydało certyfikaty bezpieczeństwa do produkcji 2 odmian: ryżu oraz kukurydzy GMO. Spowodowało to wzmożenie dyskusji nt. bezpieczeństwa tego typu żywności. Jednak zanim rozpocznie się komercyjna uprawa odmiany będą wymagać przynajmniej 2 lat badań polowych. Zatem nie dojdzie do produkcji komercyjnej GMO przynajmniej przez najbliższe 3 do 5 lat.

Do chwili obecnej rząd Chin wydał certyfikaty dla ośmiu odmian GMO m. in. dla bawełny, ryżu, kukurydzy, pomidora oraz słodkiej papryki z czego zalegalizowana do uprawy komercyjnej jest tylko bawełna. Szef „Międzynarodowego Instytutu Badawczego Polityki Żywnościowej” Fan Shenggen podkreśla konieczność ostrożności przy wprowadzaniu GMO oraz konieczność minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Wg Jing Fei eksperta ds. nasiennictwa na Uniwersytecie Bohai w prowincji Liaoning w północnych Chinach wcale nie ma konieczności komercjalizacji GMO w Chinach, a kraj może się z powodzeniem wyżywić w ciągu najbliższych lat, wobec czego rząd powinien przesuwać komercjalizację na czas nieokreślony.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Chinadaily.com.cn