Co raz większe problemy producentów wieprzowiny. Cena na niemieckiej dużej giełdzie nie uległa zmianie i dalej wynosi niskie 1,20 Euro za kg. W Polsce również cenniki nie zmieniły swoich wartości i stawki maksymalne oscylują w granicach 5,50-5,60zł za kg w klasie E, co jest znacznie poniżej kosztów produkcji. Najgorsze jest to, że ciągle pojawiają się nowe problemy. Po pojawieniu się ASF w Włoszech, kraje dalekiej Azji, które importowały stamtąd mięso zablokowały już handel. Oczywiście na miejsce tego mięsa sprowadzą towar z innych państw, ale chrapkę na to ma nie tylko Europa, ale i chociażby USA, co oznacza, że znów będzie więcej towaru na rynku unijnym. Możemy się więc spodziewać większej presji importowej wieprzowiny również w Polsce. Unia Europejska gotuje się w nadmiarze towaru wynikającym z nadwyżki produkcji, która nie może wyjechać do krajów trzecich. Kryzys na rynku wcale tak szybko się nie skończy i te analizy, które były tworzone chociażby miesiąc temu są już nieaktualne. ASF rozsadza produkcję wieprzowiny w Europie. Chiny zapowiadają, że do 2023 roku uzyskają niezależność produkcyjną mięsa wieprzowego, a w następnych latach rozpoczną ekspansję eksportową. Oczywiście wieprzowina chińska jest droższa od Europejskiej, ale i tak może być ona atrakcyjna dla innych krajów dalekiej Azji. Nasze dotychczasowe fundamenty eksportowo-handlowe drżą w posadach i kraje (szczególnie dotknięte ASF) muszą się zastanowić nad ich zmianą, bo najbardziej tutaj cierpią Ci, którzy w ostatnich latach zainwestowali. Oczywiście, podobnie jak dawniej i ten kryzys się kiedyś skończy. Jednak z każdym kolejnym dniem, tygodniem jego skutki będą co raz bardziej dramatyczne dla rolników, a i Ci najwytrwalsi muszą najpierw poradzić sobie z problemami bieżącymi.
Z danych wynika, że już teraz mamy spory kryzys produkcyjny. Co raz mniej jest stad loch w Polsce, co raz mniej macior, a także co raz mniejszy import prosiąt z zewnątrz. Zarazem jednak zwiększa się import całych półtusz, czy też świń rzeźnych, co uniemożliwia podwyżki cen w skupach. Niemcy mają problem ze zwiększeniem ubojów w swoich zakładach, przez ograniczenia covidowe, jednakże mięsa na rynku jest na tyle dużo, aby nie próbować zwiększać mocy ubojowych i podnosić cenników. Do dnia wystąpienia ASF w tym kraju nadwyżka produkcji kierowana była na eksport do krajów trzecich, a obecne co raz częściej mówi się tam o zejściu z produkcją do samowystarczalności. Podobnie jak w Polsce, producenci z za Odry borykają się z brakiem opłacalności i na potęgę likwidują lub ograniczają swoje stada. W wyniku tego, Niemcy bardzo szybko mogą osiągnąć stan produkowania wieprzowiny tylko w takiej ilości, jaką oni sami skonsumują. Ale co będzie dalej? Czy w końcu nastąpi stabilizacja i poprawa opłacalności? U nas tak to nie zadziałało efektem czego mamy teraz produkcję mniejszą od potrzeb. Tyle że u nas nie mamy silnego patriotyzmu konsumenckiego, a zakłady czy sieci handlowe często nie patrzą na polską wieprzowinę jako na produkt pierwszeństw. Cóż się dziwić, jeżeli nawet rolnicy często nie doceniają walorów polskiej genetyki w produkcji tucznika i wybierają tą komercyjną z importu? Jeszcze 15 lat temu byliśmy potęgą w produkcji wieprzowiny w Europie z dominującą produkcją w mniejszych gospodarstwach rodzinnych, o powrocie czego marzy teraz komisarz Wojciechowski. Teraz jesteśmy głównie importerem mięsa, a produkcją tuczników zajmują się co raz mniej liczne gospodarstwa, a w co raz większym stopniu korporacje spożywcze, które co najwyżej korzystają z usług rolnika jako właściciela budynków. Nie dysponujemy nawet sprawdzonymi danymi w tym zakresie, by to faktycznie zweryfikować.
Źródło: Bartosz Czarniak