Szanowny Panie Komisarzu,

Nasze organizacje, reprezentujące główne europejskie kraje produkujące mięso, doceniają trwający przegląd polityki promocji europejskich produktów rolno-spożywczych, której celem jest wspieranie zrównoważonej produkcji i konsumpcji rolnej, przy jednoczesnym podkreślaniu znaczenia diet roślinnych i redukcji czerwonego i przetworzonego mięsa związanego z ryzykiem zachorowania na raka.

Chociaż wyraźnie popieramy cel, jakim jest poprawa zrównoważenia produkcji zwierzęcej i konsumpcji żywności, dotychczasowe podejście Komisji Europejskiej budzi poważne obawy.

Od kilku lat europejskie sektory bydła i owiec w naszych krajach angażują się w ważne inicjatywy, mające na celu promowanie mocnych stron europejskiego modelu hodowli (np. pochłaniacze dwutlenku węgla, rozwój obszarów wiejskich, produkty wysokiej jakości) oraz wspieranie profesjonalistów w doskonaleniu ich praktyk w zakresie ochrony środowiska, zdrowia oraz dobrostanu zwierząt.

Ponadto, jeśli chodzi o zdrowie, nasze sektory już teraz mocno zachęcają do stosowania diet, w których proporcjonalne miejsce zajmuje cała żywność, zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego, przy rozsądnych i odpowiednich ilościach spożywanego mięsa.

Wszystkie te ważne inicjatywy są prowadzone w procesie słuchania i dialogu ze wszystkimi interesariuszami społeczeństwa: rzeczywiście jesteśmy głęboko przekonani, że zdrowszą i bardziej zrównoważoną konsumpcję można osiągnąć poprzez wymianę i edukację, zwłaszcza konsumentów.

Jednak wszystkie nasze wysiłki na rzecz tych celów nie mogą zostać osiągnięte, jeśli z drugiej strony nasze sektory i profesjonaliści są wyraźnie napiętnowani i pozostawieni bez konkretnego wsparcia finansowego na promocję. Szczególnie niepokoją nas kierunki przyszłej polityki promocji rolnictwa UE, wspieranej przez te związane z walką z rakiem.

Nasi specjaliści wzywają do prowadzenia polityki promocyjnej w spójnych ramach politycznych i proporcjonalnej do realizowanych celów:

• Przyszła polityka promocyjna zgodna ze Wspólną Polityką Rolną i europejską polityką handlową

Promocja naszych produktów poprzez współfinansowanie europejskie pozwala naszym sektorom na uczestnictwo w celach WPR: pomaga wspierać rynki zbytu, tworzyć i lepiej dystrybuować wartość w całym łańcuchu żywnościowym, a tym samym mobilizować niezbędne inwestycje, aby sprostać wyzwaniom środowiskowym i klimatycznym.

Ponadto nie widzimy spójności w radykalnym ograniczaniu lub eliminowaniu wsparcia europejskiego dla naszego sektora, przy jednoczesnym dalszym negocjowaniu i zawieraniu umów o wolnym handlu ułatwiających dostęp do naszego rynku produktów mięsnych wytwarzanych zgodnie z praktykami odmiennymi i/lub zakazanymi przez przepisy europejskie.

Polityka promocyjna jest zatem niezbędnym narzędziem do:

• Wspierania konkurencyjności naszych sektorów, co jest jasnym warunkiem wstępnym aktywnego udziału naszych specjalistów w osiąganiu celów WPR, zgodnie z Zielonym Ładem i strategią „od pola do stołu”.
• Zapewnienia odpowiedniej edukacji naszych konsumentów w zakresie jakości i specyfiki europejskiego modelu hodowli oraz wysokiej jakości europejskiej produkcji mięsa.

Polityka promocyjna jest szczególnie ważna dla sektora cielęciny, który szczególnie ucierpiał w wyniku kryzysu COVID i zamykania restauracji. Sektor mięsa cielęcego jest europejską specyfiką, która zapewnia rynki zbytu dla większości młodych cieląt płci męskiej ze stad mlecznych.

Przyszła polityka promocyjna wspierająca proporcjonalne działania i zapobiegająca jakiejkolwiek stygmatyzacji sektora mięsnego

Nasi specjaliści są zaniepokojeni możliwością, przedstawioną przez Komisję w jej mapie drogowej, dokonania przeglądu warunków kwalifikowalności do programów promocyjnych mających na celu wykluczenie niektórych sektorów. W połączeniu z komunikatem Komisji w sprawie „Europejskiego planu walki z rakiem”, który ustanawia związek między spożyciem czerwonego i przetworzonego mięsa a ryzykiem zachorowania na raka, opcja ta wydaje się zmierzać do wykluczenia sektora mięsnego z wszelkich Europejskich finansowań promocyjnych.

Jednak takie powiązanie nie wydaje się być oparte na solidnych podstawach naukowych:

Najnowszy raport Światowego Funduszu Badań nad Rakiem (WCRF) na temat diety, odżywiania i profilaktyki raka  – zaleca maksymalnie 500 g gotowanego mięsa tygodniowo, z wyłączeniem drobiu (tj. równowartość 700 do 750 g surowego mięsa).

Całkowite wyłączenie sektora mięsnego z funduszy europejskich byłoby nieproporcjonalne w stosunku do realiów konsumpcji, ale także do realizowanego celu zdrowotnego: rak jest rzeczywiście złożoną i wieloczynnikową chorobą, powiązaną z czynnikami genetycznymi, środowiskowymi i behawioralnymi (tytoń, alkohol, nadwaga, brak aktywności fizycznej, ogólna dieta itp.). Samo spożycie mięsa nie powinno być w ten sposób wyróżniane.

Ponadto ta stygmatyzacja mięsa i jego asymilacja z produktami, takimi jak tytoń, które nie przynoszą korzyści zdrowotnych i stanowią jedynie zagrożenie, jest sprzeczne z prawidłową informacją konsumenta w zakresie zdrowia publicznego. Takie podejście wyraźnie neguje korzyści odżywcze wynikające z rozsądnego spożycia mięsa, szczególnie dla niektórych grup odbiorców (osób starszych, dzieci, nastolatków, kobiet w ciąży i kobiet w wieku rozrodczym): mięso jest rzeczywiście rozpoznawane ze względu na gęstość wysokiej jakości białka, ale także za jego zawartość żelaza o dobrej biodostępności (w przeciwieństwie do żelaza obecnego w roślinach), cynku (zalecenia żywieniowe dotyczące spożycia cynku zwiększają się wraz z ilością fitynianów, a tym samym roślin w diecie) lub witaminy B12.

W takich warunkach Unia Europejska zintensyfikuje wysiłki w zakresie edukacji naszych konsumentów o zdrowiu i racjonalnym spożywaniu mięsa w ramach zróżnicowanej diety bogatej w rośliny, podkreślając jakość naszych europejskich produkcji mięsnych, ich wkład żywieniowy, nasze dobre metody gotowania, najlepsze dodatki warzywne itp.

Polityka promocyjna Unii Europejskiej powinna uczestniczyć w definiowaniu „lepszego odżywiania” z użyciem białek zwierzęcych.

Zrównoważona europejska produkcja mięsa musi zatem móc korzystać z europejskich funduszy promocyjnych, zarówno na rynku wewnętrznym, jak i w krajach trzecich, podkreślając ich jakość, ulepszone metody hodowli z poszanowaniem europejskich standardów ochrony środowiska, dobrostanu i zdrowia zwierząt, a także standardy identyfikowalności oraz przynoszące wiele ekologicznych i społecznych korzyści. Apelujemy o konstruktywną ocenę dla sektora mięsnego i edukacyjne podejście dla naszych konsumentów, a nie stygmatyzację produkcji zwierzęcej.

Na koniec bylibyśmy bardzo wdzięczni za możliwość przedyskutowania z Państwem naszych obaw i zobowiązań dotyczących środowiska i zdrowia naszych konsumentów za pośrednictwem wideokonferencji w możliwie najkrótszym czasie.

Pismo podpisali:

• Dr. Luigi SCORDAMAGILA – President of ASSOCARNI
• Michael GORE – Managing Director of FEBEV
• Dominique LANGLOIS – President of INTERBEV
• Alessandro DE ROCCO – President of OI INTERCARNEITALIA
• Raul MUÑIZ CIMAS – President of INTEROVIC
• Jerzy WIERZBICKI – Chairman of the Polish Beef Sector Council
• Eliseo ISLA ARGELICH – President of PROVACUNO
• Joop ATSMA – Chairman of SBK

Źródło: tłumaczenie pisma dotyczącego Przegląd unijnej polityki promocji rolnictwa – stanowisko europejskiego sektora hodowlanego